โดยไม่มีเหตุผลไม่ได้..
แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ยังขอร้องอีก กัปตันก็ยัง คงปฎิเสธอยู่ ผู้หญิงคนนั้นเลย พูดออกมาอย่างเศร้า ๆ ว่า “รีบ เอาเรือกลับไปที่อ่าวโอบะเพื่อ ทุกๆคน ไม่เช่นนั้นจะต้องเกิด เรื่องร้าย” กัปตันจึงถามกลับด้วย ความโมโหว่าอะไรคือเรื่องร้าย..ผู้หญิงคนนั้นตอบว่า “เรื่องร้าย คือ เรือลำนี้จะต้องอับปางและ จมลง” และเธอก็หันหน้าไปที่หัวเรือ แต่กัปตันยังคงไม่ทำตามคำขอร้องผู้หญิงคนนั้น และ เดินกลับไปทำงานต่อวันนี้เป็นวันที่มีเมฆมาก ทัศนวิสัยการมองเห็นไม่ค่อยจะดีนัก และทำท่าจะมีพายุอีกด้วย คลื่นก็เริ่มแรงขึ้นเรื่อย ๆ ผู้หญิงคนนั้นจึงเดินไปข้าง ๆ เรือ และยกมือขึ้น ทันใดนั้นเองเหตุการณ์ประหลาดก็เกิดขึ้นเมื่อมี เรือลำเล็ก ๆ ลำหนึ่งลอยมาจาก ไหนไม่มีใครทราบลอยมาข้าง ๆ เรือบรรทุกสินค้า มีลูกเรือคน เดียวเท่านั้นที่เห็นเหตุการณ์นั่ ต่อมาผู้หญิงคนนั้นก็ลงไปนั่งที่ เรือลำเล็กลำนั้น และเรือลำเล็ก นั่นก็ลอยหายไปในกระแสคลื่น
ในตอนบ่ายวันนั้น เรือ บรรทุกสินค้าก็อับปางจมลง เพราะคลื่นลมแรงอย่างบ้าคลั่ง ทั้งกัปตันและลูกเรือส่วนใหญ่ จมน้ำตายกันหมด โชคดีมีลูกเรือ คนหนึ่งรอดตาย ต่อมาเขาได้ เดินทางไปที่อ่าวโอบะ และได้ พบคนแก่คนหนึ่งเล่าให้ฟังว่า “ผู้หญิงคนนั้นคือ แม่ย่านางเรือ เวลาที่แม่ย่านางเรือจะทั้งเรือ ก็จะมาปรากฏตัวให้เห็น เพื่อมา บอกให้ทุกๆคนรู้ ถ้าวันนั้น กัปตันนำเรือกลับไปที่อ่าวโทบะ ตามที่แม่ย่านางเรือบอก ทุกๆ คนก็จะรอดตาย เรือที่ไม่มีแม่ย่านางต้องมีอุบัติเหตุทุกลำ”