นิทานไทย เรื่อง กระเช้าสีดา
พรายไม้กับพรายน้ำเป็นภูตตัวเล็กๆ ซึ่งปกติคนธรรมดาจะไม่สามารถมองเห็นพวกเขาได้ แต่ถ้าต้องการแสดงตนให้ใครเห็นก็จะใช้วิธีแปลงร่างเป็นรูปลักษณะต่างๆ ได้ตามต้องการ ภูตพรายทั้งสองกลุ่มนี้มีนิสัยชอบเล่นสนุกสนาน มักมาประชุมกันเพื่อร้องรำทำเพลงและต่างนิยมชมชอบคนดี หากเจอผู้มีจิตใจเมตตากรุณาชอบช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่น พรายไม้ซึ่งเป็นภูตเพศชายและพรายน้ำซึ่งเป็นภูตเพศหญิงก็จะแสดงตัวในลักษณะสวยงามออกมาสนทนาปราศรัยด้วยอย่างสนิทสนม แต่สำหรับผู้ที่มีจิตใจชั่วร้าย ภูตพรายทั้งสองก็สามารถบันดาลให้มีอันเป็นไปในทางไม่ดีได้เช่นกันหนูน้อยขันทองอยากจะเห็นพรายไม้และพรายน้ำจึงตั้งใจประพฤติตนเป็นเด็กดีตามที่แม่สอนทุกประการ อยู่าวันหนึ่งตรงกับคืนเดือนหงาย เหล่าพรายไม้กบพรายน้ำออกมาชุมนุมกันในถิ่นของพวกพรายไม้ซึ่งมีแสงจันทร์สาดส่องสว่างไสว บรรดาพรายน้ำมอบกระเช้าเล็กๆ ให้แก่พวกพรายไม้คนละใบ เพื่อเล่นเกมแข่งเก็บของใส่กระเช้า พรายไม้ผู้ชนะจะได้เต้นรำกับพรายน้ำเจ้าของกระเช้าผู้น่ารัก หลังจากการเล่นสนุกสนานผ่านไปจนได้เวลาสมควร พวกพรายไม้ก็พากันกลับไปยังที่พักของตน แต่เหล่าพรายน้ำนั้นยังคงช่วยกันเก็บกระเช้าที่ตกอยู่กระจัดกระจายมารวมไว้อย่างเป็นระเบียบ
หนูน้อยขันทองเดินออกมาเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจท่ามกลางแสงจันทร์คืนวันเพ็ญ ครั้นเห็นกระเช้าใบเล็กๆ น่ารักลอยไปรวมกันเป็นกองใหญ่ ขันทองก็ช่วยเก็บกระเช้าที่ยังเหลืออยู่มารวมไว้จนหมดและนั่งดูด้วยความสนใจอยากจะได้ไปเล่นบ้าง แต่ไม่กล้าหยิบฉวยเอาตามอำเภอใจเพราะยังไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เป็นเจ้าของ ทันใดนั้นหนูน้อยขันทองก็รู้สึกว่ามีมือเย็นๆ มาแตะที่เปลือกตา ทั้งนี้เพราะบรรดาพรายน้ำพึงพอใจในความเอื้อเฟื้อและซื่อสัตย์สุจริตจึงบันดาลให้ขันทองสามารถมองเห็นพวกเธอได้
บทความแนะนำ
%2B2.JPG)
.png)
